«Նրա կտավներին նայելիս կարծես ավելի դյուրին ես շնչում»

Վերոնշյալ խորագրի ներքո 2017-ի մայիսին Մինսկում բացվեց ՀՀ ժողովրդական նկարիչ ՓԱՐԱՎՈՆ ՄԻՐԶՈՅԱՆԻ ստեղծագործությունների անհատական ցուցահանդեսը։ Ցուցադրությունը կազմակերպել էին Բելառուսի և Հայաստանի մշակույթի նախարարությունները, Բելառուսի գեղարվեստի ազգային թանգարանը և Հայաստանի ազգային պատկերասրահը։ Նրանց համատեղ ջանքերով հրատարակվեց «Фараон Мирзоян» շքեղ պատկերագիրքը` բելառուսերեն, ռուսերեն և անգլերեն։

-Պարոն Միրզոյան, ներկայացրեք ցուցահանդեսը մեր թերթի ընթերցողներին։
-Հրաշալի էր կազմակերպված և բավականին ներկայանալի։ Ցուցադրվեցին 50-ից ավելի աշխատանքներ, գեղանկարչություն և գրաֆիկա։ ՈՒշագրավ մի հանգամանք նշեմ. վերջին հայ նկարիչը, որի անհատական ցուցահանդեսն է բացվել պետական մակարդակով Բելառուսի մայրաքաղաքում, Մարտիրոս Սարյանն էր։ Ցուցահանդեսի բացմանը ներկա էին Բելառուսի Հանրապետության մշակույթի նախարարը, պետական բարձրաստիճան այրեր ու տիկնայք, ճանաչված հասարակական և մշակութային գործիչներ։ Այդ ցուցահանդեսի հիման վրա մի որոշում կայացվեց` 2018-ի սեպտեմբերին մեր երկու երկրների դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման 25-ամյակի առթիվ, կազմակերպել մի աննախադեպ ցուցահանդես` «Հայ կերպարվեստը Սարյանից մինչև մեր օրերը» խորագրով։ Այն կբացվի Բելառուսի ազգային գեղարվեստական թանգարանում, որը և Հայաստանի ազգային պատկերասրահը համատեղ ջանքերով և, կասկած չունեմ, բարձր մակարդակով կյանքի կկոչեն այս աննախադեպ նկարահանդեսը։ Հստակեցնեմ, որ այն միջպետական միջոցառում է, որը կայանալու է երկու երկրների արտաքին գործերի և մշակույթի նախարարությունների հովանու ներքո։
-Բելառուսը` կերպարվեստագետի Ձեր հայացքով։
-Սա այն եզակի երկրներից է, ուր նկատելի է առաջընթացը կյանքի բոլոր բնագավառներում` սկսած առաջատար գիտական տեխնոլոգիաների ներդրումից, վերջացրած մշակույթով։ Նրանք ի սկզբանե ճիշտ ճանապարհ ընտրեցին։ Ե՛վ Մինսկում, և՛ մայրաքաղաքից դուրս նկատելի է պետությունը, մաքրություն և կարգուկանոն են ամենուր, ժողովուրդն ապահովված է աշխատանքով, չնայած մի փոքր դժգոհ է նաև և ձգտում է ավելի բարեկեցիկ կյանքի։ Ի մասնավորի շատ ավելի հիմնարար է բելառուսական իշխանությունների վերաբերմունքը հանդեպ իրենց ազգային արվեստն ու կերպարվեստը։

Փարավոն Միրզոյանի անհատական ցուցահանդեսը կայացել է «Հայկական ուրվագիծ» խորագրի ներքո և լայնորեն լուսաբանվել Բելառուսի և՛ պետական, և՛ հանրային լրատվամիջոցներով։ Տեղին են մեջբերումները «Беларусь сегодня» ռուսալեզու հանրապետական թերթից. «Նրա աշխատանքները էապես տարբերվում են նախորդ` մեր Նիկոլայ Իսաևի ցուցահանդեսից։ Հավանաբար այնքան ուժեղ են տարբերվում, որքան տարբերվում է Հայաստանը Բելառուսից»։

«Փարավոն Միրզոյանի բոլոր կտավները սիրո խոստովանության են նման։
Հայ նկարիչը նկարում է արագ և ոգեշունչ։ Եվ նրա հուզմունքը փոխանցվում է հանդիսատեսին։ Նրա կտավներին նայելիս, կարծես, ավելի դյուրին ես շնչում»։
Ոչ պակաս հետաքրքիր է Բելառուսի Հանրապետության արվեստի վաստակավոր գործիչ, արվեստագիտության թեկնածու Վլադիմիր Պրոկոպցովի մեկնաբանությունը. «Բելառուսական հանդիսատեսի` նկարիչների, արվեստաբանների, թանգարանագետների և պարզապես հասարակ այցելուների համար Փարավոն Միրզոյանի` հայ ժողովրդի ինքնատիպ գեղանկարչի անհատական ցուցահանդեսը Բելառուսի Հանրապետության Ազգային թանգարանում բաց պատուհան է դեպի տիեզերք, որտեղ Վարպետի վառ աստղը դեպի իրեն է ձգում տաղանդի և խորհրդավորության լույսով»։

Մեջբերենք նաև ՀՆՄ արվեստաբանական բաժնի նախագահ Մարինա Ստեփանյանի վերլուծական նյութից մի դրվագ. «Փարավոն Միրզոյանը նկարիչ է, որը վերապրում է կյանքը բոլոր մանրուքներով, դրանք դարձնում է ոչ միայն նշանակալի, այլև փոխանցում է դրանց թաքնված հմայքն իր գեղանկարչական տաղանդով, ինչին նա վերաբերվում է ինչպես մեծ շնորհի, որն օգնում է տեսնելու աշխարհը լուսավորության մեջ։ Չնայած նա հիանալի գիտի, որ այդ աշխարհն ունի իր շրջադարձված տարբերակը»։

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ